|
بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، به برونشیت مزمنی گفته می شود که در آن مجاری تنفسی تنگ شده و نفس کشیدن دشوار می شود. سیگار کشیدن از دلایل اصلی این بیماری است.
دلایلی که باعث بیماری انسدادی ریه می شوند، اغلب برونشیت مزمن و آمفیزم است. بیماری مزمن انسدادی ریه یک بیماری غیر قابل درمان ریوی است و می تواند در تمام طول زندگی فرد همراه او باشد. این بیماری دارای دو حالت است: آمفیزم: که کیسه های هوای داخل ریه آسیب دیده و باعث می شود ریه حالت ارتجاعی طبیعی خود را از دست داده و نرم شود. این موضوع کارایی ریه را در تبادل اکسیژن کاهش می دهد. برونشیت مزمن: که التهاب مزمن مسیر جریان هواست که باعث ضخیم شدن دیواره و افزایش تولید موکوز در آن شود. برونشیت زمانی مزمن می شود که در مقابل درمان مقاومت نشان می دهد. اکثر بیماران مبتلا به این بیماری، هر دو مورد را دارا هستند اما شدت هر کدام از آنها به تنهایی، در افراد متفاوت است. علایم آسم ممکن است با بخشی از علائم مشترک این بیماری باشد. سابقه آسم می تواند خطر ابتلا به این بیماری را بیش تر کند. در آسم مسیر های جریان هوا در ریه ملتهب می شود که نسبت به برخی از مواد استنشاق شده، عکس العمل و حساسیت نشان می دهد. مشکلات تنفسی و انسداد مسیر جریان هوا با گذشت زمان بدتر می شود. بیماری مزمن انسدادی ریه سومین دلیل اصلی مرگ در ایالات متحده آمریکاست. فرد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه پیشرفته، ممکن است در بالا رفتن از پله یا آشپزی دچار مشکل شده و احتیاج به داروهای کمکی برای تنفس و اکسیژن داشته باشد. 
بیماری مزمن انسدادی ریه مجموعه ای از بیماری ها شامل برونشیت مزمن و آمفیزم است.
این بیماری می تواند کشنده باشد یا شرایط زندگی را دشوار کند.
سیگار کشیدن دلیل عمده بیماری مزمن انسدادی ریه است و ترک آن احتمال مرگ در این بیماری را کاهش می دهد. از هر ۴ نفرمبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه، یک نفر سیگاری نیست.
بیماری مزمن انسدادی ریه درمان نمی شود و فقط از طریق داروهای استنشاقی، دستگاه تامین اکسیژن و توانبخشی ریوی، کنترل می شود.
علائم بیماری مزمن انسدادی ریه
بیماری مزمن انسدادی ریه شامل برخی و یا همه علایم زیر است:
کمبود نفس مخصوصا بعد از فعالیت
سرفه مداوم
تولید خلط بیش از حد
خستگی
خس خس سینه
عفونت ریوی دائمی
علایم در حالت شدید تر شامل:
تغییر رنگ لب یا ناخن به آبی
کمبود نفس هنگام صحبت کردن
کاهش هوشیاری
ضربان قلب بالا
بیماران با علایم خفیف، ممکن است احتیاج به کمک نداشته باشند. عوارض جانبی بیماری مزمن انسدادی ریه
عفونت ریوی حاد مثل ذات الریه
مشکلات قلبی
فشار خون بالا در شریان ریه
افسردگی ناشی از ناتوانی در کنترل یک زندگی پویا
کاهش وزن
سوء تغذیه
این عوارض می توانند کشنده باشند. بهتر است با تشخیص به موقع بیماری مزمن انسدادی ریه، با آن مقابله کرد.
برای افراد سیگاری ترک سیگار واجب است و اگر ادامه پیدا کند، بیماری را تشدید می کند. علت بیماری مزمن انسدادی ریه
سیگار کشیدن دلیل اصلی و خطرناک بیماری مزمن انسدادی ریه در آمریکاست.
از هر ۱۰ نفری که به دلیل این بیماری فوت کرده اند، ۸ نفر سیگای بوده اند. سیگار کشیدن دلیل اصلی بیماری مزمن انسدادی ریه است و ترک آن می تواند به شدت خطر را کاهش دهد. جدا از مساله سیگار، عوامل خطرزای دیگری که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد عبارتند از: سوزاندن چوب و مواد زیستی در محیط بسته
عوامل وراثتی مانند کمبود آلفا-۱ آنتی تریپسین که محافظ ریه مهمی است که توسط کبد ساخته می شود.
قرار گرفتن در معرض هوای آلوده و مواد شیمیایی در خانه و محل کار
کیفیت هوای نامطلوب در محیط بسته
سابقه خانوادگی
از هر ۴ نفر مبتلا به این بیماری در آمریکا، فقط یک نفر سابقه سیگار کشیدن نداشته است.
اکثر مبتلایان به این بیماری وقتی علایم بروز می کند، بالای ۴۰ سال دارند. با این حال ممکن است در فردی که کمبود آلفا- ۱ آنتی تریپسین دارد یا در کودکی سابقه عفونت ریوی داشته، این بیماری زودتر شروع شود. تشخیص بیماری مزمن انسدادی ریه
برای تشخیص بیماری مزمن انسدادی ریه، علایم باید پایدار و شدید باشد.
اگر فردی همین علایم را داشته باشد ولی علایم از بین برود، احتمالا بیماری چیز دیگری است. دکتر در مورد تاریخچه پزشکی خانوادگی فرد و همین طور سابقه سیگار کشیدن سوالاتی می پرسد. تست عملکرد ریه که اسپیرومتری نام دارد، می تواند تشخیص قطعی دهد. در این تست، مقدار هوایی که در یک تنفس کوتاه خارج می شود و سرعت هوای خروجی به بیرون، اندازه گیری می شود. بیمار با قدرت در لوله ای که به اسپیرومتر متصل است می دمد. این تست عملکرد ریه را در سطوح مختلف می سنجد. اگر تست اسپیرومتری به نتیجه نرسد، تست های دیگری در دسترس هستند، مثل تست ظرفیت انتشار گاز در ریه، تست خون، رادیولوژی قفسه سینه و یا سی تی اسکن هم می تواند کاربرد داشته باشد. درمان بیماری مزمن انسدادی ریه
بیماری مزمن انسدادی ریه، درمان ندارد اما مدیریت آن می تواند علابم را کنترل کرده و کیفیت زندگی را بهتر کند، عوارض جانبی را کاهش داده و همین طور میزان عملکرد نامطلوب ریه را کاهش دهد.
ترک سیگار
سیگار کشیدن از اصلی ترین دلایل ابتلا به این بیماری است. ترک سیگار به بهبود علایم کمک کرده و پیشرفت بیماری را کند می کند.
حمایت پزشکی جهت ترک سیگار
مشاوره فردی و گروهی
درمان های جایگزین نیکوتین که بدون نسخه قابل دسترسی است مثل چسب نیکوتین
داروهایی مانند بوپروپیون (Zyban) یا وارنیکلین (Chantix)
ترک سیگار از پیشرفت این بیماری در آینده جلوگیری می کند. دارو درمانی
دارو درمانی به بهبود علایم بیماری کمک می کند اما اصل و طبیعت بیماری را تغییر نداده، بیماری مزمن انسدادی ریه را درمان نکرده و عملکرد ریه آسیب دیده را تغییر نمی دهد. عملکرد نامطلوب ریه ممکن است به همین میزان ادامه پیدا کند.
داروهای زیر معمولا تجویز می شوند: برونکودیلاتور: که با انبساط عضلات لوله های هوایی، آن ها را باز کرده و تنفس راحت تر می شود . گلوکوکورتیکوئیدها: استروییدهایی هستند که بیماری مزمن انسدادی ریه و آسم را وقتی که همراه با برونشیت باشند، کاهش می دهد. دوزهای دارویی معمولا به طور مستقیم توسط دستگاه های استنشاقی به ریه فرستاده می شوند، مثل اسپری های دهانی (MDLs)، اسپری پودر خشک (DPLs) و یا نبولایزر ویروس آنفلونزا یک خطر جدی برای مبتلایان به این بیماری است، بنابراین این بیماران باید سالانه واکسن آنفولانزا را تزریق کنند. مبتلایان به بیماری مزمن انسدادی ریه در خطر بالاتری در ابتلا به ذات الریه قرار دارند. واکسن ذات الریه، روش مقابله خوبی برای مقابله با عوارض جانبی است. واکسیناسیون مرتب کزاز که حاوی محافظت کننده در برابر سیاه سرفه می باشد نیز پیشنهاد شده است. اکسیژن درمانی
اگر اکسیژن خون خیلی پایین باشد، اکسیژن از طریق ماسک و یا سوند بینی داده می شود. تجهیزات می توانند در خانه، به صورت دایم یا در زمان های خاصی از روز استفاده شود.
این مدل درمان می تواند به مبتلایان به این بیماری در جهت رندگی طولانی تر، خواب بهتر، انجام کارهای روزمره با موانع کمتر و محافظت از آسیب ندیدن اعضای مهم تر بدن کمک کند. جراحی
پروسه جراحی به عنوان آخرین راه حل برای درمان این بیماری در نظر گرفته می شود که شامل:
پیوند ریه
بولکتومی، که با از بین بردن کیسه های هوای بزرگ با نام bullae، به تنفس بهتر کمک می کند.
عمل کاهش حجم ریه یا خارج کردن بخش آسیب دیده از ریه برای عملکرد بهتر
جراحی های ریه در این بیماران می تواند منجر به عوارض جانبی گاها مرگبار شود که شامل عفونت و زخم است. جراحی همین طور می توانند علایم بیماری را بدتر کنند. مدیریت بیماری
مدیریت این بیماری یعنی حل مشکل کمبود نفس. تمرینات تنفسی مثل “تنفس شکمی” و”تنفس با دهان بسته” می تواند حس کمبود نفس را التیام بخشد. توانبخشی ریوی
توانبخشی ریوی برنامه ای است که توسط گروهی از متخصصان سلامت سازماندهی شده و به انجام کارهای روزمره و بهبود زندگی کمک می کند. مجموعه از فعالیت ها شامل: برنامه ورزشی
تمرینات تنفسی
آموزش مدیریت بیماری
مشاوره روان شناختی و غذایی
این برنامه استقلال اجتماعی مبتلایان به این بیماری را افزایش می دهد. انجمن آمریکایی توانبخشی قلب و عروق و ریه (AACPR)، مستقیما برنامه توانبخشی ریه را تایید کرده است. نتیجه گیری
امید به زندگی مبتلایان به این بیماری تا حد زیادی وابسته به سیگار و شدت آسیب ریه است.
مبتلایان غیرسیگاری به این بیماری یا افراد با علایم با شدت کم تر، احتمال کاهش عمرشان کم تر است. مبتلایان سیگاری، تقریبا ۶ سال از امید به زندگی را از دست می دهند، جدا از ۴ سال عمری که خود سیگار به تنهایی از آنها می گیرد. این بیماری غیر قابل بازگشت است اما افراد سیگاری با ترک هر چه سریع تر آن، خطر را کاهش می دهند. 
|